Çocuğun gelişiminde ve eğitiminde babanın önemi
İyi bir baba; Çocuğu kaç yaşında olursa olsun, arada bir anneye destek olan değil, çocuğun hayatında aktif rol alandır. “İdeal bir baba”yı anneye yardımcı olan, annenin yetişemediği noktalarda anneye destek olan kişi olarak sınırlayamayız!
Bazı babaların “Şimdi küçük anlamıyor, büyüyünce onunla futbol oynayacağım” ya da “Dur, büyüsün bakalım. Biz o zaman birlikte tatile gideriz” şeklinde yaklaşımlarla “babalığı” erteleme peşinde olduklarını farkediyorsunuzdur Bir baba çocuklarının hayatında aktif rol alamıyorsa, çocuğun hayatında bir figüran olarak kalır…
annesininmelegi.com aracılığıyla bebeklerinin sağlıklarıyla eşlerinin ihtiyaçları ile birebir ilgilenen, yayınladığımız yazıları okuyarak, yorumlarıyla katkı veren, yardım talepleriyle eşininin ve bebeğinin ihtiyaçları için aktif babalık yapan takipçilerimizi hariç tutuyorum.
Çocuğun hayatında“aktif rol almak” ne demek?
Çocuğun hayatında aktif rol almak demek, çocuğa “çok oyuncak almak”, “her istediğini almak” anlamına gelmiyor! Bir baba okul müsameresine geliyorsa, sınavın nasıl geçti diye soruyorsa, çocuğunu elinden tutup alışverişe götürüyorsa, havuzda-denizde onunla birlikte hoplayıp zıplıyorsa, ateşlendiğinde endişelenip ilaçlarını takip ediyor ve doktora götürüyorsa, çocuğun hayatında aktif rol alıyor demektir. Bu da babanın ancak toplumsal cinsiyet kalıplarından çıkıp bir anne kadar çocuğun bakım ve sevgi ihtiyaçlarında aktif görev almasıyla oluyor. Kaldı ki çocuklarımız baba eğlencelerine daha fazla rağbet ediyor. Babasıyla hoplayıp zıplayan bir miniğin sonsuz eğlendiğini o anlara şahitlik eden herkes farkedebilir. Bir çocuğun babası ile geçirdiği her an çocuklarımız için paha biçilemez.
Çocuğunuz küçükken kurduğunuz ilişkiniz yetişkinlikte de devam eder
Çocuğuyla ilgilenmeyen ve onun hayatında aktif rol almayan babaların çocukların hayatında adeta bir “figüran” olarak kalabileceğinizi unutmayın. Çocuğunuz yetişirken temelleri nasıl atıyorsanız, çocuğunuzla ilişkinizde yetişkinlikte de pek bir şey değişmiyor. Günümüzde sürekli bir yoğunluk içerisindeyiz. Kimi zaman insanlar akşam yemeğinde dahi bir araya gelemiyor. Anne eve ayrı saatte geliyor, baba ayrı geliyor, saat geç oluyor, çocuk önden yemeğini yiyor. Oysa derdimiz çocuğa sadece yemek yedirmek olmamalı. Ailece sofraya oturmak, sohbet etmek, bir şeyleri paylaşmak önemli.
Çocuğunuzun zihninde hep çalışan ve eve geç gelen bir baba olarak yer etmeyin
Çocuğun zihninde hep çalışan, geç gelen bir baba olmak yerine onunla bire bir ilgilenen bir baba olmak isteyenlerin bunun temellerini çocuk doğduğu andan itibaren atmaları gerekiyor. Babalar Günü vesilesiyle bunların hatırlanmasının önemli olduğunu düşünüyorum. Hadi gel, birlikte evde vakit geçirelim’ deyip, sonra da çocuğa ‘Sen orada oyun oyna, ben de burada gazete okuyayım’ demek, birlikte vakit geçirmek demek değil. Önemli olan aynı havayı solumak değil, bir şeyler paylaşmak. Büyüyünce yaparız anlayışı da doğru değil. Her yaşın ayrı bir kapasitesi var ve her yaşta yapılacak bir sürü şey var. Çocuğunuzun sizin için Babalar Günü’ne özel bir şeyler yapmasını istiyorsanız bunun temellerini siz, çocuğunuz doğduğundan itibaren atacaksınız. Siz çocuklarınızın hayatında ne kadar varolduysanız, onlar da ileride sizin hayatınızda o kadar var olur ve size bir telefon açıp kuru kuru ‘Babalar Günün kutlu olsun’ demez…
Babalar çaba sarf etmeli
İlgili bir ebeveyn olma konusu hem anne hem baba için de geçerli..Babalar özellikle çaba sarf etmek zorunda kalıyorlar. Anne ister istemez çocuğu büyütüyor. Çocuğunun bakımı için yediriyor, içiriyor, altını değiştiriyor, okulu ile uğraşıyor, öğretmeniyle uğraşıyor, hastalıklarıyla uğraşıyor. Toplumsal cinsiyet kalıplara saplanarak, bunlar annenin işleri erkek adam çocuk bakımı ile mi uğraşır diyerek bu görevlerden baba uzak durursa, çocuğuna kendini sevdirmek için ekstra çaba sarf etmek zorunda kalır.
Baba sadece otorite figürü olmamalı
Babanın korkulan bir insan olmaktan uzak durması gerekir. Yeri geldi mi çocuk anneden de çekinmeli babadan da çekinmeli ama yeri geldiğinde hiç çekinmeden düşündüklerini, fikirlerini her ikisine de söyleyebilmeli. Çocuğunuzun sizden bir şey saklamaması için anne-babaların aşırı otoriter olmamaları gerekiyor.
Annenin yaptığı her işi baba da yapabilir
Babaların yemek yedirmediği ve bebeğin altını değiştiremediği gibi bir algı eskilerde kaldı. Emzirmek ve doğurmak dışında annenin yapabileceği her şeyi baba da yapabilir. Zaten yalnız çocuk yetiştiren babaların veya birkaç günlüğüne çocuklarıyla yalnız kalan babaların mecbur kaldıkları zaman tüm işleri çok iyi yapabildiklerini de görüyoruz. Anneler olarak biz de bebek bakımı çocuğumuz olduğunda öğrendik, biz nasıl öğrendiysek babalar da ihtiyaç duydukları bilgileri edinip çocuklarının bakımı ile ilgili konulara hızla adapte olabilir.
Toplumsal cinsiyet kalıpları bize erkek şunu yapar kadın şunu yapar diye bazı kalıplar aktarsa da artık dünya değişti, roller bu basmakalıp bilgilerin dışına çıktı. Artık anne çocuk baksın, baba keyif çatsın devri kapandı.
